Puchar Polski w Szosowych Maratonach Rowerowych 2024 | Puchar Polski Maratończyków w Jeździe Indywidualnej na Czas 2024 | Puchar Polski w Maratonie GRAVEL 2024

Rewal
20-21.04.2024

Gryfice
25-26.05.2024

Radowo Małe
22-23.06.2024

Płoty
20-21.07.2024

Choszczno
08.09.2024

Pniewy
21-22.09.2024
Regulamin 2007
14 grudnia 2006
Jakie koła do maratonu szosowego?
15 grudnia 2006
Regulamin 2007
14 grudnia 2006
Jakie koła do maratonu szosowego?
15 grudnia 2006

Jak powstały maratony szosowe?

Grzegorz Grabiec

Jest rok 1891 Rusza pierwszy w historii wyścig kolarski zwany „Derbami Szosy.” Wyścig Bordeaux-Paryż rozpoczyna nowożytną erę wyścigów kolarskich. Pierwotnie trasę licząca 560 km organizator pozwala uczestnikom przejechać w kilka dni lecz nie zmordowany George Pilkington Mills pokonuje tą trasę non stop zaskakując wszystkich.

Narodziny legendy

W tym samym roku Pierre Giffard właściciel gazety Le Petit Journal, organizuje wyścig Paris-Brest et retour (Paryż – Brest i z powrotem) zwany później Paryż-Brest-Paryż (PBP), imprezę która ma pokazać wyższość nowych konstrukcji rowerowych (opon dętkowych, składających się z trójkątów ram i jednakowej wielkości kół) nad dotychczasowymi bicyklami z wielkim kołem. Paris-Brest et retour ma udowodnić praktyczne znaczenie roweru jako masowego środka długodystansowej komunikacji.

Szóstego września na starcie staje 206 rowerzystów, przejadą 16 punktów kontrolnych. Jako pierwszy z czasem 71 godzin i 22 minut ze średnią 17,59 km/h przyjeżdża Charles Terront. Osiem godzin później dojeżdża drugi na mecie Jiel Laval. W sumie 100 zawodników dojeżdża do mety, wielu z nich jedzie w ciągu dnia a na zatrzymuje się w hotelach. PierreGiffard podejmuje decyzję , że wyścig będzie organizowany co 10 lat ze względu na trudności na trasie, wszak nie było wtedy jeszcze asfaltów !!!

Zwyciężca z 1891 - Charles Terront

Zwycięzca Paris-Brest et retour z 1891 – Charles Terront

W roku 1901 do sponsorowania włącza się L’Auto-Velo gazeta wydawana przez Henri’ego Desgrange. Uczestnicy są dzieleni na dwie grupy 112 zawodowców i turystów. W tej grupie do mety w czasie 200 godzin dojeżdża 65 latek. Zwycięzcy zajmuje to 65 godzin. Wyścig wzbudza ogromne zainteresowanie publiczności zwiększając nakłady gazet to dlatego Henri Desgrange wymyśla i dwa lata później organizuje pierwszy Tour de France, ale to osobna historia. Zwycięzca przyjeżdża w czasie 52 godzin.

W 1911 pojawiają się nowe techniki jak jazda grupowa zamiast indywidualnej pozwala to zwycięzcy poprawić czas do 50 godzin i 13 minut. W 1921 z powodu wojny tylko 43 zawodowców i 65 turystów staje na starcie. Czas zwycięzcy 55 godzin i 7 minut.

1931 – pierwsza edycji z podziałem na amatorów i zawodowców
na zdjęciu prawdopodobnie grupa zawodowców

W 1931 grupa turystyczna zmienia się w dwie grupy Randonneur (*).

(*) Randonneur zwany też brevet lub z angielskiego ramble co można przetłumaczyć jako włóczęga lub „długa podróż”. Ten rodzaj jazdy charakteryzuje się przejazdem określoną, nie oznakowaną trasą grupą kolarzy amatorów, która posiada lidera (kierownika). Na trasie są wyznaczone określone Punkty Kontrolne w których należy potwierdzić swój przejazd (często stosuje się do tego celu np zbieranie pieczątek ze sklepów z danej miejscowości). Trasę taką należy pokonać w określonym limicie czasu.

Grupy te są dowodzone przez lidera , który zarządza przerwy i pomaga reszcie. Obie grupy dostały limit 90 godzin. Pierwszy mężczyzna z tych grup dojeżdża w czasie 68 godzin i 30 minut, najszybsza kobieta potrzebuje 93 godzin i 25 minut.

zwycięzca z 1931 - Hubert Opperman

zwycięzca z 1931 – Sir Hubert Opperman

W roku 1951 po raz ostatni PBP jest organizowany jako impreza dla zawodowców i tym razem zostaje ustanowiony nowy rekord 38 godzin i 55 minut. Zwyciężcązostał Maurice Diot który wygrał sprint z Eduoard Muller’em na którego wcześniej czekał gdy ten 22km przed metą złapał gumę.

Amatorska impreza

W latach 1956-1961 zbyt mała ilośc zawodowców była zainteresowani uczestnictwem w tej imprezie, przy jednoczesnym zwiekszeniem zainteresowania wśród turystów kolarzy. Zaprzestano więc organizowania części dla zawodowców, a zainteresowanie mediów słabło. W latach 1956 – 1975 PBP był organizowany co pięć lat.

2003 - Jacques Bilinski 1931

2003 – Jacques Bilinski

Bohaterzy imprezy

W tym czasie były zawodowiec Hermann de Munck wielokrotnie brał udział w PBP zajmując piąte miejsce w ’66 i czterokrotnie pierwsze w latach 71, 75, 79 i 83. Munck póżniej kontynuował udział w wyścigu w którym ostatni raz brał udział w 1999 roku w wieku 60 lat.

Simone Atie była pierwszą kobietą która ukończyła w limicie czasu w 1971, z czasem 79 godzin i 38 minut. W 1975, Chantal de la Cruz oraz Nicole Chabriand poprawiły ten rekord do 57 godzin. W 1979 Suzy de Carvalho ukończyła z czasem 57 godzin i 2 minuty. Susan Notorangelo w roku 1983 poprawia do 54 godzin i 40 minut.

logo P-B-P

Dlaczego o tym wszystkim piszę? W 2007 roku odbędzie się 16 edycja Paris-Brest-Paris, teraz chyba wszystko jasne ;-)

Tekst ze strony bikeway.pl

Facebook